•20/5/2554•

[JTR]

มนุษย์ มนุษย์ มนุษย์ มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าพิศวงที่สุด
วินาทีเดียว เสี้ยววินาทีเดียว ที่อาจดูไร้ค่าในสายตาคนอื่น
แต่วินาทีเดียวนั้น อาจมีค่ามากมายกับเรา

สิ่งของบางชิ้นอานดูไร้ค่า ไร้ราคา ไม่มีความหมายกับคนอื่น
...แต่สำหรับเรา มันอาจเป็นสิ่งที่มีค่ามากที่สุด
ไม่ใช่เพราะราคา หรือรูปลักษณ์ของสิ่งนั้น
แต่เป็น. . คุณค่าทางใจ
เพราะสิ่งนั้น เ็ป็นสิ่งที่เราได้รับมาจากคนสำคัญของเรานี่. . .
•
เพียงเสี้ยวนาทีที่สบตา
เพียงเสี้ยววินาที ที่มือสัมผัสกัน แม้เพียงน้อยนิด
แค่เพียงไม่กี่นาที ที่นั่งซ้อนมอ'ไซค์ใกล้ชิดกัน
. . .
แค่มองก็หวั่นไหวมาก นี่ได้อยู่ใกล้ชิดขนาดนี้. .
...กลิ่นของเธอ เสียงของเธอ สัมผัสของเธอ
ทำทั้งใจหวั่นไหวไปมากมาย
>o<

~ยังไงก็รัก รักPloy ได้ยินมั๊ย!!~•
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ตอนแรกอาจดูเลวร้าย อาจสูญเสียอะไรไป
แต่ผลสุดท้าย เหตุการณ์ฺนั้น การสูญเสียนั้น..
จะให้ผลตอบแทน หรือสิ่งแลกเปลี่ยน บางอย่างกับเรา
โดยที่เราอาจไม่รู้ตัว
...
ทุกเหตุการณ์ในชีวิตมีความหมาย ไม่มีการเดินทางใดที่ไร้เหตุผล
เหตุการณ์ในชีวิตของแต่ละคน ล้วนผูกพันกันเกินค้นหาต้นตอ•
เรื่องบังเอิญที่เกิดขึ้นต่อเนื่อง
เหตุการณ์ ที่ลงตัวกันเหมาะเจาะ
สิ่งเหล่านี้ มันคือ พรหมลิขิต. . สินะ?
•
อุบัติเหตุ คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นฉับพลัน
แล้วการที่เราได้พบกัน. . .
มันเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นกระทันหันเหมือนอุบัติเหตุ หรืออะไรทำนองนั้นด้วยหรือเปล่า?