I Miss you!

[JTR]

สาเหตุของผลลัพธ์ที่ัยังหาไม่เจ
อ
ก็คือ ทำไมฉันถึงคิดถึงเธอมากมายขนาดน
ี้กันนะ?
เข่าที่แสบ แต่หาร่องรอยของบาดแผลไม่เจอ
เหมือนกับความคิดถึงเธอ ที่หาไม่เจอสักที ว่าต้นตอมันจากไหน?
ความคิดแรกที่ผุดในสมองของแต่ละ
วันในยามเช้า ไม่เคยเหมือนกัน
แต่ ความคิดที่อยากไปเจอ อยากไปหา คนสำคัญของฉันนั้น
ไม่เคยเปลี่ยนไป. . .
แผลที่เข่า คอยแสบ เจ็บเตือน
ย้ำความทรงจำที่เคยมี มันใช่
รอยแผลที่ได้รับ พร้อมความทรงจำ ร่วมกับเธอ
แค่เผลอเพียงชั่วครู่ ใจก็ ลอยไป . .
I Miss You
ต่อให้มีสิ่งที่เคยต้องการ รอบกาย
แต่สิ่งเหล่านั้นจะไร้ความหมาย ในยามนี้
เพราะตอนนี้ เราอยากได้เพียงสิ่งเดียวเท่านั
้น
. . .
อยากพบเธออีกครั้ง. . .Nano. .
เจ็บแสบเข่า หากแต่ ไร้ซึ่งบาดแผล
เหมือนใจที่คิดถึงเธอคนนั้น ไร้ซึ่งร่องรอยทางกายภาพ
หากแต่ ทางจิตใจนั้น ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้เธอเข้าใ
จดี
ว่า ฉัน คิดถึง เธอ. . .
คิดถึงเธอมากเท่าไร ยิ่งเจ็บช้ำใจตัวเองมากเท่านั่น
ดั่งบาดแผล ที่ยิ่งแตะต้องข้องขยับมากเท่าไ
ร ก็ยิ่งเจ็บเท่าันั้น. . .
ความทรงจำแสนล้ำค่าที่ฉันมีเธอแ
ค่วันเดียว
มีค่ากว่าความทรงจำที่อยู่คนเดี
ยว หลายร้อยวัน
เรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนั้น
ฉันจำได้ไม่เคยลืม และจะเก็บไว้ เล่าสู่กันฟัง เมื่อเรา พบกันอีกครั้ง
. . .
วันนึงที่ไร้ค่า อยู่คนเดียว
ผิดกับอยู่ร่วมกันกับคนสำคัญ สุขล้น
1วันเวลาเท่ากัน เล่าเอย
แต่ทำไมต่างกันไซร้ เพียงเรา มีเธอ
ความทรงจำสำคัญในวันดีๆที่เรามี
ร่วมกัน
จะเป็นเหมือนกำลังใจ และเป็นสิ่งที่หล่อเลี้ยงให้เรา
มีพลังที่จะก้าวต่อไป
และความหวัง ที่เราจะได้พบกันอีก. . .
กลิ่นนั้น เสียงนั้น
. . .
รอยยิ้มนั้น
ความห่วงใยที่ฉันสัมผัสได้นั้น.
. .
ฉันไม่เคยลืม
คิดถึง อยากเจอ อยากพูดคุย อยากทำสิ่งดีๆให้เธอ
. . .
แสบทั้งแผลกายและใจ เพียงแค่คิดถึงเธอขึ้นมา. . .
เกินตัว ตลอดน่ะเรา
แต่ก็ นะ ทำไมล่ะ?
เกินตัวดีนักใช่มั๊ย. . .
เอื้อม ก็ได้ ถึงอยู่แล้ว
ถ้าไม่ถึง ก็ต้องเือื้อมมือไปสุดใจให้ถึงซ
ึ่งสิ่งที่ใจต้องการจะไขว้คว้าม
าให้จงได้!
ไอ้ที่เีรียกว่าความคิดน่ะ ในเวลาเท่ากันแต่ละคนคิดอะไรได้
ไม่เท่ากันหรอกนะ
จงอย่าปล่อยมือ และ อย่าละเลยกับคำพูดของคนสำคัญ
มิฉะนั้น เจ้าจักเสียใจ!
อยากเจอ. . . อยากขอโทษ อยากทำดีๆให้สมกับที่เธอดีกับฉั
น
แต่ก็รู้ เป็นไปไม่ได้
ก็รู้ แค่เจอ คงทำอะไรไม่ถูกแน่ๆ

. . .
...
ทำได้เพียง. . . คิดถึงเธอ